Pochodzenie barszczu Sosnowskiego. Nie bez powodu barszcz Sosnowskiego nazywany jest „zemstą Stalina” – roślina ta przybyła do Polski z dalekiego Kaukazu. Pierwsze próby jej uprawy w tamtym miejscu trwały od momentu jej sklasyfikowania w 1944 roku przez botanika Dmitrija Iwanowicza Sosnowskiego, od którego nazwiska roślina wzięła

Barszcz Sosnowskiego. Fot. Popadius/Wikipedia Barszcz Sosnowskiego i pokrewne mu rośliny takie jak barszcz olbrzymi to jedne z najbardziej niebezpiecznych roślin, jakie żyją w Polsce. Właśnie w tych dniach, kiedy jest gorąco a czasami też wilgotno, staje się tak niebezpieczny, że nawet przejście koło niego może wywołać poważne rany. W tym tekście skupiamy się na barszczu Sosnowskiego, ale – jak mówi dr hab. Marcin Zych z Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Warszawskiego – w Polsce występuje co najmniej kilka spokrewnionych gatunków mających podobne właściwości. Co więcej podejrzewa się, że krzyżują się one ze sobą, więc hasło „barszcz Sosnowskiego” należy traktować nieco umownie. Jak działa barszcz Sosnowskiego? To jedna z najsilniej toksycznych roślin w Polsce. W jego soku występuje szereg związków, jednak tymi, które stwarzają poważne zagrożenie dla człowieka są furanokumaryny. Ich szczególną właściwością jest duża łatwość łączenia się z DNA. W kontakcie ze skórą łączą się z DNA komórek i powodują ich obumieranie. Ten proces zachodzi szczególnie szybko gdy na skórę działają promienie ultrafioletowe – takie, jak te pochodzące ze światła słonecznego. Pierwszym objawem, łatwym do zlekceważenia, jest zaczerwienienie i szczypanie. Potem pojawiają się na skórze bąble naciekające płynem surowiczym, a w ciężkich przypadkach mogą pojawić się głębokie i trudnogojące się rany. Furanokumaryny działają nawet po zagojeniu się oparzeń. Zmieniają działanie komórek skóry tak, że produkują one więcej melaniny. Powoduje to powstawanie na skórze ciemnych plam, które utrzymywać się mogą nawet przez kilka lat. Poparzenia wywołane kontaktem z barszczem Sosnowskiego. Fot. Ivo Kruusamägi Wiązanie się furanokumaryn z DNA może powodować działanie rakotwórcze i uszkadzające płód. Furanokumaryny działają nie tylko w bezpośrednim kontakcie ze skórą, ale – szczególnie w upalne i wilgotne dni – unoszą się w powietrzu i osadzają na wilgotnym podłożu takim jak ludzka skóra. Dlatego wystarczy przechodzić koło stanowiska barszczu Sosnowskiego by doznać oparzeń. Furanokumaryny mogą wywoływać również uszkodzenia dróg oddechowych i oczu oraz powodować ból i zawroty głowy. Jak rozpoznać barszcz Sosnowskiego? Przede wszystkim jest ogromny – dorasta do 4-5 metrów, u nasady jego łodyga może mieć średnicę 10-12 cm. Do takich rozmiarów barszcz Sosnowskiego dorasta w czasie jednego sezonu. Barszcz Sosnowskiego należy do rodziny baldaszkowatych albo inaczej selerowatych. To ta sama rodzina, w której jest marchew, pietruszka czy koper. I właśnie koper może nam ułatwić rozpoznanie barszczu Sosnowskiego. Wygląda on bowiem jak gigantyczny koper z charakterystycznymi kwiatami zebranymi w potężny baldach. Kwiaty barszczu Sosnowskiego. Fot. Liście podzielone są pierzasto, co wyraźnie odróżnia barszcz Sosnowskiego od innych dużych roślin takich jak na przykład łopian. Mogą mieć średnicę 1,5 metra. Łodyga jest w środku pusta. Zdarzało się, że dzieci bawiły się używając jej jako lunety – to bardzo zły pomysł kończący się poważnymi oparzeniami rąk i twarzy. Liście barszczu Sosnowskiego. Fot. Krzysztof Ziarnek, Kenraiz Obecnie barszcz Sosnowskiego rośnie na wielu stanowiskach w całej Polsce. Szczególnie upodobał sobie południe, ale pojawia się praktycznie wszędzie, również w lasach. Co zrobić w razie poparzenia barszczem Sosnowskiego? Przede wszystkim, nawet w razie podejrzenia kontaktu z barszczem Sosnowskiego, trzeba zmyć skórę bardzo dużą ilością letniej wody z mydłem. Koniecznie unikać słońca przez nie mniej niż 48 godzin. To bardzo ważne, bo promieniowanie słoneczne przyspiesza i intensyfikuje proces łączenia się furanokumaryn z ludzkim DNA. Jeśli pojawią się objawy oparzeń trzeba niezwłocznie iść do lekarza. Dotyczy to wszystkich, bo rany mogą być głębokie i źle się goić. Co więcej szczególnie zagrożone są dzieci i osoby cierpiące na przewlekłe choroby. U nich oparzenia barszczem Sosnowskiego mogą stać się nawet przyczyną śmierci – tak stało się niedawno w przypadku 67-letniej kobiety. Skąd wziął się w Polsce barszcz Sosnowskiego? Barszcz Sosnowskiego został sprowadzony ze Związku Radzieckiego na początku lat 50. Jego bardzo szybki wzrost i wysoka zawartość substancji odżywczych sprawiły, że radzieccy uczeni uznali go za doskonałą roślinę uprawną nadającą się na paszę i kiszonki dla bydła. Trudno dziś dojść do tego, dlaczego udało im się pominąć tak „drobny szczegół” jak fakt, że barszcz Sosnowskiego jest niezwykle niebezpieczny dla człowieka. Jedna z teorii głosi, że na swoich pierwotnych stanowiskach czyli nad strumieniami na Kaukazie barszcz Sosnowskiego nie miał aż tak niebezpiecznych właściwości. Tu przeczytasz o innym wyczynie radzieckich naukowców. Roślina doskonale nadaje się też dla pszczół, była więc sprowadzana do PGR-ów i rozsiewana na własną rękę. Niestety poza tym, że jest niebezpieczna ma również wszystkie cechy gatunku bardzo silnie inwazyjnego. Wypiera rodzime gatunki, błyskawiczni się rozsiewa, jest bardzo trudna do wyplenienia, tworzy trwałe banki nasion w glebie. O barszczu Sosnowskiego rozmawialiśmy z dr. hab. Marcinem Zychem z Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Warszawskiego radiu Tok FM w audycji Homo Science. Poniżej zapis programu: Czego u nas szukaliście?barszcz sosnowskiegoBarszcz (roślina)wszawica odbytubarszcz sosnowskiego zgonyBarszcz Sosnowskiego zimąliście mlodego barszczu sosnowskiegozielsko o dużych lisciach

Kiedy zwalczać barszcz Sosnowskiego? Zwalczanie barszczu Sosnowskiego najlepiej rozpocząć szybko po pojawieniu się w danym miejscu pierwszych roślin zaliczanych do tego gatunku. Najbardziej skuteczne jest niszczenie jednorocznych roślin barszczu Sosnowskiego przeprowadzane jesienią.

Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowsky), zwany też potocznie "zemstą Stalina" został sprowadzony do Polski przez Rosjan w latach 80-tych. Jest rośliną mocno ekspansywną i silnie trującą, a jego uprawa jest prawnie zakazana w naszym kraju. Barszcz Sosnowskiego preferuje wilgotne stanowiska i najczęściej występuję wzdłuż cieków wodnych. Coraz częściej można go spotkać blisko aglomeracji miejskich, co stanowi duże zagrożenie dla mieszkańców. Aby się przed nim uchronić zobacz jak wygląda barszcz Sosnowskiego, jakie są objawy oparzenia oraz jak przeprowadza się zwalczanie barszczu Sosnowskiego. Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowsky) Jak wygląda barszcz Sosnowskiego? Wygląd barszczu Sosnowskiego jest dosyć charakterystyczny, ponieważ cała roślina jest bardzo masywna, może dorastać do 3-4m wysokości. Jego poszczególne części są znacznie większe od barszczu zwyczajnego, z którym jest często mylony (różnice szczegółowo omawiamy poniżej). Barszcz Sosnowskiego jest rośliną dwuletnią, choć zdarzają się też egzemplarze żyjące dłużej. W pierwszym roku wytwarza rozetę liści, których średnica może dochodzić do 150 cm. Wiosną rozwój rośliny następuje bardzo wcześnie, zaraz po rozpoczęciu okresu wegetacji. Już w kwietniu barszcz Sosnowskiego przybiera postać przyziemnej rozety o średnicy 10-30 cm, którą tworzą pierzastodzielne, ciemnozielone liście. Wraz ze wzrostem temperatur następuje przyspieszenie wzrostu barszczu i już w maju roślina potrafi osiągnać 2 m wysokości. W drugim roku (około maja) wyrasta pęd kwiatowy, charakterystyczny dla wyglądu barszczu Sosnowskiego. W dolnej części jest pokryty fioletowawymi plamami, zaś zakończony jest typowymi dla rodziny selerowatych baldachowatymi kwiatostanami, których średnica dochodzi do 50 cm. Barszcz Sosnowskiego kwitnie od czerwca do barszczu Sosnowskiego jest masywna i gruba (średnica do 10 cm), wzdłuż głęboko bruzdowana, w dolnej części pokryta fioletowymi plamkami. Wewnątrz jest pusta. Gdy roślina kończy swój cykl życiowy, łodyga zasycha i w tym stanie może przetrwać nawet kilka lat. Ciekawostka!Kwiatostany barszczu Sosnowskiego chętnie odwiedzane są przez pożyteczne owady zapylające. To jednak jedyna zaleta barszczu Sosnowskiego, gdyż roślina ta jest bardzo niebezpieczna zarówno dla ludzi jak i dla zwierząt. Barszcz Sosnowskiego porastający tereny przydrożneFot. Barszcz Sosnowskiego, a barszcz zwyczajny - rożnice Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowsky) często bywa mylony z barszczem zwyczajnym (Heracleum sphondylium). Aby się upewnić czy dana roślina nam zagraża, warto nauczyć się je rozróżniać. Oto najważniejsze różnice między barszczem Sosnowskiego, a barszczem zwyczajnym: Barszcz zwyczajny jest znacznie drobniejszy od barszczu Sosnowskiego, a jego wysokość waha się zazwyczaj w przedziale 1-1,5m Barszcz zwyczajny ma znacznie mniejsze kwiatostany niż barszcz Sosnowskiego. Średnica kwiatostanów barszczu zwyczajnego wynosi od kilku do kilkunastu cm, podczas gdy średnica kwiatostanów barszczu Sosnowskiego waha się w przedziale od 30 do 80 cm Barszcz Sosnowskiego kwitnie wcześniej niż barszcz zwyczajny. Barszcz Sosnowskiego kwitnie w okresie czerwiec-lipiec, zaś barszcz zwyczajny w okresie lipiec-sierpień W przypadku barszczu Sosnowskiego pędy z kwiatostanami rozgałęziają się od pędu głównego bardzo silnie na boki, zaś u barszczu zwyczajnego są one ułożone znacznie bliżej siebie, równolegle Łodyga barszczu Sosnowskiego pokryta jest fioletowymi plamkami, które nie występują na łodydze barszczu zwyczajnego Rośliny znacznie różnią się grubością i masywnością łodygi. Łodyga barszczu zwyczajnego jest drobna, osiąga średnicę 2-3 cm, podczas gdy średnica łodygi barszczu Sosnowskiego osiąga 10 cm Liście barszczu Sosnowskiego są znacznie większe, a ich długość może przekraczać 1m, podczas gdy liście barszczu zwyczajnego mają długość nie większą jak 50 cm Inny kształt liści. Liście barszczu Sosnowskiego są trójlistkowe (podział jednak jest bardzo słabo widoczny) w kolorze żywej zieleni, zaś liście barszczu zwyczajnego są 3-5 listkowe lub pierzaste w kolorze ciemnozielonym Barszcz zwyczajny, a barszcz sosnowskiegoFot. AnRo0002 oraz Popadius, Public Domain, Wikimedia Commons Jeśli już mamy pewność, żę zetknęliśmy się właśnie z barszczem Sosnowskiego, warto dowiedzieć się co nam grozi po kontakcie z tą rośliną i co robić w przypadku ewentualnego poparzenia. Objawy oparzenia barszczem Sosnowskiego Na wszystkich częściach barszczu Sosnowskiego, łącznie z korzeniami, występują niewielkie włoski, zawierające olejki eteryczne. Ich podstawowym składnikiem są związki kumarynowe. I to właśnie te substancje powodują tak dużą toksyczność barszczu zetknięciu ze skórą barszcz Sosnowskiego daje silne objawy oparzenia.. Największe zagrożenie poparzeniem po zetknięciu z barszczem Sosnowskiego występuje późną wiosną i latem, w okresie słonecznej pogody z wysokimi temperaturami, w czasie kwitnienia i dojrzewania tych roślin. Wystawienie na słońce skóry poparzonej przez barszcz Sosnowskiego potęguje objawy. Roślina ta natomiast nie stanowi zagrożenia w zimie. Rośliny uczulające w ogrodzie. Masz alergię? Lepiej ich unikaj! Rośliny uczulające posadzone w ogrodzie mogą stanowić problem dla osób ze skłonnościami do alergii. Prezentujemy najczęściej występujące w ogrodach gatunki roślin, które mogą uczulać. Jeśli jesteś alergikiem, lepiej unikaj ich w swoim ogrodzie! Więcej... Objawy poparzenia barszczem Sosnowskiego wyglądają następująco: Najsilniejsze objawy pojawiają się po 30 minutach do 2 godzin od kontaktu ze skórą. Nasilają się jeszcze bardziej, jeśli wystawi się miejsce oparzenia na działanie promieni słonecznych lub przy silnym spoceniu się (wilgotność potęguje objawy). Po 24 godzinach poparzona skóra zaczerwienia się i pojawiają się pęcherze wypełnione płynem surowiczym. Taki stan zapalny utrzymuje się przez 2-4 dni Po tygodniu pęcherze ciemnieją i utrzymują się na skórze przez kilka miesięcy. Miejsca oparzeń są cały czas bardzo wrażliwe na promienie słoneczne. Po zagojeniu zostają blizny, które są nadal wrażliwe na światło przez wiele lat. Poparzenia na dłoni po kontakcie z barszczem SosnowskiegoFot. Ivo Kruusamägi, CC BY-SA Wikimedia Commons W/w zmiany skórne, które określamy mianem poparzeń, to nie jedyne objawy, jakie może wywołać barszcz Sosnowskiego. Inne objawy zatrucia barszczem Sosnowskiego to: podrażnienia dróg oddechowychnudności i wymiotybóle głowypodrażnienie oczu i zapalenie spojówek U osób nadwrażliwych (szczególnie narażeni są alergicy) po oparzeniu barszczem Sosnowskiego może dochodzić do ciężkich powikłań, w tym martwicy tkanek prowadzącej do konieczności amputacji poparzonej kończyny. Znane są też przypadki śmierci po kontakcie z barszczem Sosnowskiego. Uwaga!W upalne letnie dni sok barszczu Sosnowskiego może parować i unosić się w powietrzu. Przez to czasem nie trzeba nawet dotykać rośliny, żeby ulec poparzeniom - wystarczy przebywać w jej okolicy. Barszcz Sosnowskiego jest również niebezpieczny dla zwierząt hodowlanych. Może ranić wymiona krów mlecznych (niestety jedynym rozwiązaniem jest zabicie poranionego zwierzęcia), zaś po spożyciu części zielonych powoduje oparzenia przewodu pokarmowego, krwotok wewnętrzny oraz biegunkę. Co robić, gdy zauważymy objawy oparzenia barszczem Sosnowskiego? Objawy poparzenia barszczem Sosnowskiego należy jak najszybciej minimalizować przez obfite przemycie skóry wodą z mydłem, skontaktowanie się z lekarzem i przynajmniej przez kilka dni unikanie wystawiania skóry na przypadku oparzenia barszczem Sosnowskiego pomocne są maści przeznaczone do leczenia suchych i łuszczących się zmian skórnych, przeciwdziałające reakcjom alergicznym. Środkiem zaradczym może być też krem na oparzenia, zmniejszający odczucie bólu i swędzenia. Pamiętajmy jednak, że odpowiednie dla nas specyfiki powinien dobrać lekarz. Trujące rośliny ogrodowe Trujące rośliny ogrodowe, choć nie jesteśmy tego świadomi, bardzo powszechnie występują na naszych działkach i w ogrodach. Wiele popularnych roślin ozdobnych wytwarza substancje chemiczne odpowiedzialne za ich trujące właściwości. Oto najczęściej występujące w ogrodach rośliny trujące. Zobacz jak mogą Ci zaszkodzić i jak się ustrzec przed ewentualnym zatruciem! Więcej... Zwalczanie barszczu Sosnowskiego Zwalczanie barszczu Sosnowskiego jest bardzo trudne, gdyż roślina jest niezwykle ekspansywna i silnie rośnie. Dlatego zabiegi zwalczające należy kilkakrotnie powtarzać. Należy pamiętać, iż zanim zacznie się zwalczać barszcz Sosnowskiego na własną rękę należy bardzo dobrze okryć swoje ciało tak aby nie dopuścić do kontaktu rośliny ze skórą. Najlepiej sprawdza się strój z materiałów syntetycznych, wodoodpornych, w tym rękawice z długimi rękawami. Niestety materiały z włókien naturalnych, jak len czy bawełna, wchłaniają sok i są penetrowane przez włoski barszczu Sosnowskiego. Oczy chroni się zakładając gogle lub okulary. Dobrym, jeśli nie lepszym pomysłem jest też powiadomienie lokalnych władz o miejscu występowania barszczu Sosnowskiego i pozostawienie usunięcia rośliny osobom odpowiednio przeszkolonym. Najskuteczniejszą metodą jest usuwanie jednorocznych rozet liściowych w okresie jesiennym, kiedy to najłatwiej jest je rozpoznać. Można to wykonać przy pomocy zwykłych narzędzi ogrodniczych, jak motyka czy łopata. Barszcz Sosnowskeigo zwalcza się również poprzez ścinanie pędu kwiatostanowego. Zabieg ten należy 3-4 razy powtarzać, gdyż po każdym ścięciu roślina będzie wytwarzać coraz niżej nowe baldachy. Zabieg koszenia pędów kwiatostanowych należy wykonywać wcześnie aby roślina nie wytworzyła nasion. Pomocne przy zwalczaniu barszczu Sosnowskiego jest stosowanie chemikaliów, jak np. Roundup. Oprysk nie tylko osłabi roślinę ale także sprawi, iż jej nasiona będą miały znacznie mniejszą siłę kiełkowania. Zabieg opryskiwania należy powtarzać kilkukrotnie.  Przeczytaj również: Jak zwalczyć skrzyp polny w ogrodzie? Skrzyp polny jest powszechnym i uciążliwym chwastem, który potrafi szybko, niemal całkowicie zdominować nasze rabaty kwiatowe i trawniki. Nie powinniśmy ignorować obecności choćby jednego egzemplarza skrzypu polnego rosnącego w naszym ogrodzie. Zobacz jak zwalczyć skrzy polny aby już nigdy nie pojawił się w Twoim ogrodzie! Więcej... Oprysk na chwasty w trawie Mniszek lekarski, powoje, skrzyp polny, pokrzywy - to tylko niektóre z chwastów, które jak co roku atakują nasze trawniki. Rozrastają się w bardzo szybkim tempie zagłuszając wzrost trawy. Walka z chwastami trwa przez niemal cały sezon, ale obecnie są one w fazie aktywnego wzrostu, więc to najlepszy moment by je zwalczyć. Jak to zrobić skutecznie? Więcej... Pokrzywa - właściwości, zastosowanie w nawożeniu i ochronie roślin Pokrzywa zazwyczaj jest kojarzona jako uciążliwy i nieprzyjemnie parzący chwast, którego trzeba się bezwzględnie pozbyć z ogrodu. Tymczasem zamiast ją wyrzucać, można przyrządzić z niej wartościową gnojówkę, wyciąg lub wywar i wykorzystać do nawożenia i ochrony roślin. Co ciekawe, pokrzywa ma też zastosowanie w zielarstwie, kuchni i kosmetyce. Więcej...
Leczenie oparzeń po kontakcie z sokiem barszczu Sosnowskiego jest prowadzone w szpitalu przez toksykologów i kombustiologów (specjalistów od oparzeń). Pacjenci wymagają terapii kompleksowej z podawaniem leków przeciwhistaminowych i przeciwbólowych. Większość gatunków barszczu (a jest ich ponad 60) dorasta do wysokości 30-40 cm

Barszcz Sosnowskiego to toksyczna roślina. Kontakt z nią może powodować groźne dla skóry oparzenia. Doktor Janusz Mazurek z Katedry Ogrodnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu zwrócił uwagę, że zagrożenie barszczem Sosnowskiego z roku na rok rośnie, ponieważ gatunek ten wyraźnie się Sosnowskiego to jedna z najbardziej toksycznych roślin występujących w Polsce. Zetknięcie z nią grozi poparzeniem, które trudno się goi. Niestety walka z barszczem Sosnowskiego jest trudna. - Nasiona barszczu Sosnowskiego bardzo łatwo są przenoszone przez człowieka, dlatego gatunek ten wyraźnie się rozprzestrzenia i tworzy coraz liczniejsze ogniska - powiedział doktor Janusz Mazurek z Katedry Ogrodnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. - Z tego względu zagrożenie z roku na rok rośnie - Sosnowskiego jest rośliną silnie parzącąGodlewska Estera/PAPBarszcz Sosnowskiego we WrocławiuStraż Miejska we Wrocławiu przyjęła w tym roku już kilkadziesiąt zgłoszeń dotyczących występowania barszczu Sosnowskiego, z czego kilkanaście się potwierdziło. - Część zgłoszeń, które otrzymujemy, dotyczy innych roślin podobnych do barszczu Sosnowskiego. Nasi strażnicy, którzy są przeszkoleni w jego rozpoznawaniu, w każdym przypadku jadą na miejsce i sprawdzają, czy mamy do czynienia z tą niebezpieczną rośliną - powiedział rzecznik prasowy Wrocławskiej Straży Miejskiej Waldemar Forysiak. Wskazał przy tym, że miejsca występowania barszczu Sosnowskiego powtarzają się, gdyż nawet jego profesjonalne usunięcie nie zawsze powoduje, że roślina zostanie całkowicie zlikwidowana. We Wrocławiu zlokalizowano ją w ostatnim czasie miedzy innymi w Parku Klecińskim i na Grobli SosnowskiegoMaria Samczuk/PAPTo gatunek "silnie konkurencyjny"Janusz Mazurek opowiedział o tym, dlaczego tak trudno wytępić barszcz Sosnowskiego. - Taka jest specyfika tego gatunku, że jest on silnie konkurencyjny. Przez to, że ma bardzo duże liście, powoduje zacienienie podłoża i w konsekwencji uzyskuje przewagę w swoim środowisku kosztem innych roślin - wyjaśnił. Wskazał przy tym, że jego przemieszczanie w danej lokalizacji jest niewielkie (przyjmuje się, że jest to około 10 metrów rocznie), co wynika z ograniczonej możliwości rozprzestrzeniania się nasion. Z drugiej jednak strony - jak podkreślił - roślina ta tworzy coraz liczniejsze ogniska, ponieważ jej nasiona bardzo łatwo są przenoszone przez człowieka, między innymi na oponach samochodów, czy butach. Barszcz Sosnowskiego bardzo często występuje też w pobliżu rzek i innych cieków wodnych, ponieważ jego nasiona w bierny sposób mogą być rozprowadzone wraz ze strumieniami. Mazurek zwrócił uwagę, że problem związany z występowaniem barszczu Sosnowskiego dotyczy obecnie całej Polski, w tym także Dolnego Śląska. Trafił on do Polski pod koniec lat 50. ubiegłego stulecia ze Związku Radzieckiego jako roślina pastewna, przeznaczona na pasze, którą masowo wprowadzano do uprawy w PGR-ach. - Z tego co mi wiadomo, pierwsze próby z uprawą tego gatunku były przeprowadzane właśnie na terenie Wrocławia przez Ogród Roślin Leczniczych Uniwersytetu Medycznego w 1957 roku. Przyjmuje się z dużym prawdopodobieństwem, że takie były początki. (…) Zaczęto propagować uprawę tego gatunku i dopiero z czasem okazało się, że ma właściwości silnie parzące - tłumaczył. Z tego względu zrezygnowano z jego uprawy, jednak w sposób niekontrolowany zaczął się on Sosnowskiego - jak z nim walczyć?Ekspert wskazał, że nie ma jednego właściwego sposobu walki z tą rośliną. - Cały problem z występowaniem i z rozprzestrzenianiem się barszczu Sosnowskiego polega na tym, że początkowo jego poszczególne lokalizacje nie są dostrzegane. W momencie, kiedy roślina się już rozrośnie i zaczyna stwarzać problem, to automatycznie w danym siedlisku pojawia się bardzo duży bank nasion - mówił naukowiec z Katedry Ogrodnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. - Choć co roku kwitnie zaledwie około 10 procent roślin, jest to wystarczające, żeby wydały bardzo dużo nasion, które spadają do gleby. Nawet jeżeli w danym roku wytnie się te rośliny, które kwitły to i tak w roku następnym w wyniku kiełkowania będą pojawiały się kolejne. Takie jest przystosowanie się tego gatunku do ekspansji na nowe siedliska - tłumaczył. Dlatego - jak mówił - ważne jest regularne koszenie, nawet kilka razy w roku. - Jednak to nie wystarczy. Dość dobrze sprawdziły się środki chemiczne, ale możliwość ich masowego stosowania jest bardzo ograniczona, szczególnie jeśli mówimy o klasycznym opryskiwaniu danej powierzchni, bo część tych środków dostaje się do gleby i dochodzi do jej skażenia. W związku z tym wprowadzono metodę, w której specjalnymi urządzeniami wstrzykuje się środki chemiczne bezpośrednio w szyjkę korzeniową. Jest to dość efektywne, tylko że uciążliwe, bo trzeba indywidualnie do każdej rośliny podejść i takie wprowadzenie zastosować - mówił robić w razie kontaktu z barszczem SosnowskiegoMaria Samczuk, PAP Inny sposób polega na okrywaniu roślin czarną włókniną w ich początkowej fazie rozwoju. - Wówczas zostają one pozbawione dostępu do światła i giną. Funkcjonuje też sposób, aby ścinać kwiatostany, jednak trzeba to zrobić w odpowiednim momencie, czyli wtedy, kiedy są już zawiązki nasion, ale nie spadały one jeszcze do gleby - dodał. Jak podkreślił, aby w efektywny sposób wyeliminować problem ważne jest stosowanie kilku metod jednocześnie. - Dlatego tak dużą uwagę należy poświęcić temu, aby jak najszybciej wykrywać nowe ogniska, bo im szybciej zacznie się walkę tym łatwiej będzie w dłuższej perspektywie sobie z tą rośliną poradzić” – wskazał ekspert. Charakterystyczne cechy barszczu Sosnowskiego (NIK)NIKSposób rozprzestrzeniania się barszczy kaukaskich (NIK)NIKAutor:anwPAP, zdjęcia głównego: PAP/Darek Delmanowicz

Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowskyi Manden.) - gatunek rośliny zielnej z rodziny selerowatych (Apiaceae). Heracleum sosnovskyi Manden. Pochodzi z rejonu Kaukazu, skąd został przeniesiony do środkowej i wschodniej części Europy, gdzie stał się rośliną inwazyjną i rozprzestrzenił na rozległych obszarach.
Jak odróżnić barszcz zwyczajny od Sosnowskiego? – 7 praktycznych wskazówek Barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium), fot. I. Sachajdakiewicz. Czy podejrzana roślina to niebezpieczny barszcz? Z każdym dniem wakacji spływają do nas kolejne zapytania, czy podejrzane rośliny – widziane przez Internautów w miejscu wypoczynku, albo w drodze nad morze lub w góry – to “te” niebezpieczne barszcze. Wszystkim zgłoszeniom przyglądamy się z uwagą i coraz częściej zdarza nam się uspokajać naszych korespondentów. Nadszedł bowiem czas kwitnienia kolejnego z tych najczęściej mylonych z kaukaskimi barszczami gatunków roślin. Barszcz Sosnowskiego vs. barszcz zwyczajny Barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium), fot. I. Sachajdakiewicz. Barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium), bo tym razem to o nim mowa, jest coraz częściej dostrzegany przez Internautów. Nic w tym dziwnego, rośliny te właśnie teraz kwitną, przez co przykuwają naszą uwagę. Co więcej, występują one powszechnie na terenie całej Polski – można je zauważyć na poboczach dróg, lub wzdłuż kanałków i rowów melioracyjnych. Podobnie, jak omawiany przez nas wcześniej arcydzięgiel litwor, barszcz zwyczajny należy do tej samej rodziny (Apiaceae – selerowate, baldaszkowate). W związku z powyższym z barszczem Sosnowskiego i barszczem olbrzymim (a także ze wspomnianym arcydzięglem) łączą je następujące cechy: forma kwiatostanu – baldach złożony, pierzasto złożone liście, łodyga z wyraźnie zaznaczonymi węzłami i dętymi (rurkowatymi – pustymi w środku) międzywęźlami, owoce w postaci rozłupni, intensywny zapach. To właśnie przez te podobieństwa poprawne odróżnienie barszczu zwyczajnego od barszczu Sosnowskiego jest dla niektórych problematyczne. Co więcej, barszcz zwyczajny, jako gatunek, charakteryzuje duża zmienność osobnicza. Oznacza to, że wygląd roślin należących pod względem systematycznym do tego samego gatunku może się od siebie znacznie różnić (np. kształtem liści). Zobacz porównanie kaukaskich barszczy z innymi gatunkami roślin. Liście barszczu zwyczajnego (Heracleum sphondylium), fot. I. Sachajdakiewicz. Jak odróżnić barszcz zwyczajny od barszczu Sosnowskiego Pomimo wielu cech wspólnych dla roślin z rodziny baldaszkowatych, a także zmienności osobniczych samych barszczy zwyczajnych istnieje kilka cech ich wyglądu, które pozwalają na łatwe odróżnienie ich od kaukaskich barszczy. Oto one: masywność – barszcz zwyczajny jest dużo drobniejszy w budowie od barszczu Sosnowskiego i barszczu olbrzymiego; zazwyczaj ma wysokość ok. 1-1,5 m, choć w wyjątkowo sprzyjających warunkach może osiągać wysokość przerastającą człowieka, jednak nawet wtedy będzie rośliną dość drobną; rozmiar kwiatostanów – w przypadku barszczu zwyczajnego kwiatostany mają średnicę kilku – kilkunastu centymetrów, podczas, gdy baldachy kaukaskich barszczy osiągają rozmiar ∅ 30-80 cm. pora kwitnienia – barszcz zwyczajny kwitnie zazwyczaj w lipcu – sierpniu, czyli później niż barszcz Sosnowskiego i barszcz olbrzymi (czerwiec – lipiec); teraz, gdy najczęściej np. na poboczach dróg możemy zauważyć białe kwiatostany barszczu zwyczajnego, jego krewniaki z Kaukazu w większości przypadków już przekwitły (ich kwiatostany zamieniły się w zielone owocostany); Zestawienie kaukaskich barszczy z barszczami zwyczajnymi, fot. I. Sachajdakiewicz. rozgałęzienie pędów kwiatowych – jeśli podejrzana roślina będzie miała poszczególne, zwieńczone baldachami łodygi ułożone blisko siebie, równolegle, zapewne będzie to właśnie barszcz zwyczajny; w przypadku barszczy kaukaskich kwiatostany odchodzą od głównego pędu na boki, co sprawia, że ich układ przypomina szprychy parasola; łodyga – łodyga barszczu zwyczajnego jest bruzdowana, pusta w środku, pokryta szczeciniastymi, sztywnymi włoskami, ale nie ma fioletowawych plamek charakterystycznych dla kaukaskich barszczy; znaczenie ma również średnica jej przekroju – podczas gdy u barszczu Sosnowskiego i barszczu olbrzymiego przy ziemi osiągnie ona rozmiar ok. 10-12 cm, u barszczu zwyczajnego będzie to zaledwie ok. 2-3 cm. rozmiar liści – liście barszczu zwyczajnego są (podobnie jak u kaukaskich barszczy) osadzone na długich ogonkach, jednak różni je znacznie przede wszystkim powierzchnia blaszki liściowej: u barszczu Sosnowskiego i olbrzymiego będzie ona zajmowała ok. 1,5 m2, podczas, gdy u barszczu zwyczajnego będzie to zaledwie kilkadziesiąt cm2. Łodyga barszczu zwyczajnego (Heracleum sphondylium), fot. I. Sachajdakiewicz. kształt i kolor liści– nie bez znaczenia jest także kształt i kolor liści; jeśli na swojej drodze spotkacie roślinę o ciemnozielonych blaszkach liściowych, podzielonych na 3-5 wyraźnie oddzielonych od siebie listków, zapewne będziecie mieć do czynienia właśnie z barszczem zwyczajnym; liście kaukaskich barszczy są trójlistkowe (podział mniej widoczny ze względu na dużą powierzchnię całej blaszki liściowej), w kolorze żywej zieleni. Pobierz ulotkę, która pomoże Ci rozpoznać omawiane rośliny. Barszcz zwyczajny a poparzenia Barszcz zwyczajny jest wykorzystywany w ziołolecznictwie, za sprawą obecnych w nim furokumaryn (związków odpowiedzialnych za “poparzenia” powodowane przez kaukskie barszcze). Ich stężenie jest tu jednak nieznaczne w porównaniu do występującego u barszczu Sosnowskiego, czy olbrzymiego. Gatunek nie stanowi zatem zagrożenia dla życia ludzi, a podrażnienia skóry (o ile powstaną na skutek uszkadzania roślin) nie są zazwyczaj silniejsze niż te wynikające w kontaktu z pokrzywą. Mimo to, osoby szczególnie podatne na alergie nie powinny zrywać barszczy zwyczajnych. Rodzime kontra obce Przypominamy, że barszcz zwyczajny jest niewymagającym zwalczania gatunkiem roślin. W przeciwieństwie do kaukaskich barszczy, stanowi rodzimy składnik polskiej flory. Pomimo tego, podobnie jak arcydzięgiel litwor, często pada ofiarą zwalczania, jakim powinny być objęte barszcz Sosnowskiego i barszcz olbrzymi. Odpowiadając na wezwania Internautów, którzy często widzą, że wykaszanie, lub opryski są stosowane wobec nie tych roślin, co trzeba, uczulamy, by wszystkie jednostki (zarówno te państwowe, działające z ramienia urzędów gmin, jak i prywatne, przyjmujące zlecenia zwalczania kaukaskich barszczy) przed rozpoczęciem działań terenowych dokładnie sprawdziły, czy celem podejmowanych przez nich akcji nie jest właśnie barszcz zwyczajny. Jeśli jeszcze nie potrafisz odróżnić barszczu zwyczajnego od Sosnowskiego, prześlij nam zdjęcie podejrzanej rośliny. Pomożemy w rozpoznaniu potencjalnego wroga. Barszcz Sosnowskiego, roślina mylona często z koprem lub arcydzięglem, jest niebezpieczna dla zdrowia. Główny Inspektorat Sanitarny ostrzega przed jej toksycznymi substancjami, które mogą Pomimo swojego bardzo charakterystycznego wyglądu barszcz olbrzymi i barszcz Sosnowskiego niejednokrotnie są mylone z innymi gatunkami roślin. Osoby, które nigdy nie widziały kaukaskich barszczy często mylą je z innymi roślinami o dużych liściach (poznaj szczegóły morfologii kaukaskich barszczy i roślin, z którymi są one najczęściej mylone). Poniżej przedstawiamy zestawienie zdjęć i cech wyglądu zarówno kaukaskich barszczy, jak i podobnych gatunków roślin, które pomogą w odróżnieniu roślin. Pobierz ulotkę o tym, jak odróżnić barszcz Sosnowskiego od innych gatunków roślin. Kaukaskie barszcze (barszcz Sosnowskiego i barszcz olbrzymi) barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium) arcydzięgiel litwor (Angelica archangelica) dzięgiel leśny (Angelica sylvestris) marchew zwyczajna (Daucus carota) pokrój Wysokość m, a czasem do 4-5 m Wysokość 50-150 cm Wysokość do 2,5 m (podgatunek nadbrzeżny osiąga 3 m) Wysokość zazwyczaj ok 1,5 m Wysokość zazwyczaj ok 50 cm liście Liście (odziomkowe i dolne łodygowe trójlistkowe) bardzo duże. Blaszki liściowe ok1,2-1,6 m długości. U barszczu Sosnowskiego – słabiej podzielone o bardziej tępych odcinkach niż u barszczu olbrzymiego. Listek szczytowy szerszy i bardziej zaokrąglony ; u barszczu olbrzymiego – wysmukły, zaostrzony. Osobniki młode wykształcają tylko rozety liściowe. O bardzo zmiennym kształcie; 3-listkowe lub pierzaste. Dolne liście duże, z długimi, rynienkowatymi ogonkami, górne mniejsze, z dużą pochwą przekształconą w liściak. Szorstko owłosione, ze sztywnymi szczecinkami na nerwach od spodu. Liście mają zróżnicowane kształty, przeważnie są pierzastosieczne z 3-5 listkami jajowatymi, karbowanymi lub piłkowanymi. Duże, 3–4-krotnie pierzaste, osadzone na długich ogonkach. Liście górne obejmują łodygę rozdętymi pochwami. Poszczególne listki są jajowate, na brzegu nierówno wcinane, ciemnozielone, od spodu sinozielone. Podwójnie do potrójnie pierzastych, nierówno piłkowane. Dolne są większe i bardziej złożone, posiadają pochwowate i rynienkowate ogonki, górne – prostsze, z dużą pochwą. Liście 2 lub 3-krotnie pierzastosieczne, równowąskie. kwiatostany Białe lub czasem różowawe, zebrane w duże, wielkopromieniowe, lekko wypukłe baldachy (największy – na osi pędu głównego o średnicy 30-80 cm i kilkadziesiąt mniejszych), złożone na ogół z kilkudziesięciu baldaszków. Kwiatostan stanowi 15-30 baldaszków różnej długości zebranych w baldach złożony. Baldaszki mają szypułki z owłosioną stroną wewnętrzną. Kwiaty promieniste, o białych płatkach, czasem czerwonawych lub żółtozielonych. Poszczególne kwiaty zbudowane są z 5 małych działek kielicha, 5 płatków korony, 5 pręcików i jednego słupka z dwiema szyjkami. Miodniki znajdują się na zalążni. Oprócz kwiatów obupłciowych zdarzają się w kwiatostanie także kwiaty męskie. Drobne, zebrane w duże, kuliste baldachy złożone, zielonkawo-żółte (u podgatunku typowego) i zielonkawo-białe (u podgatunku nadbrzeżnego). Kielich o pięciu niewyraźnych ząbkach. Płatków korony pięć, o długości ok. 1,5 mm. Pręcików pięć. Słupek dolny, z dwiema szyjkami. Pokryw brak, pokrywki płaskie i równowąskie, o długości mniej więcej takiej, jak baldaszki (u podgatunku nadbrzeżnego szczeciniaste i krótsze) Zebrane w baldachy, złożone z 20-55 baldaszków. Pokryw brak, pokrywki liczne, lancetowatorównowąskie. Płatki korony niepozorne, białe (czasami, rzadko są czerwonawe), eliptyczne. pręciki stosunkowo długie, szyjka słupka wygięta. Małe, białe, zebrane u szczytu rośliny w baldach złożony z pierzastymi pod baldachem i trójwrębnymi pod baldaszkami pokrywami. łodyga Okrągła, bruzdowana, słabo owłosiona, na jej powierzchni znajdują się charakterystyczne fioletowawe plamki; u podstawy zazwyczaj osiąga średnicę ok. 5-12 cm, pusta w środku. Łodyga (pęd kwiatowy) jest wykształcona zazwyczaj w 2-3 roku wegetacji. Prosto wzniesiona, dęta, rozgałęziona, żebrowana i kanciasto bruzdowata, często porośnięta krótką, skierowaną w dół szczecinką. Gruba, naga, bruzdowana, nieowłosiona, rozgałęziona, pusta w środku w międzywęźlach. Prosto wzniesiona, dęta, naga, obła, słabo rozgałęziona, w górnej części delikatnie bruzdowana. Kłącze białawe, rozgałęzione. Wzniesiona, rozgałęziona, pusta wewnątrz. Jest bruzdowana i szorstko owłosiona. Opracowanie własne na podstawie: Sachajdakiewicz I., Mędrzycki P., Wytyczne dotyczące zwalczania barszczu Sosnowskiego (Heracleum Sosnowskyi) i barszczu Mantegazziego (Heracleum mantegazzienum) na terenie Polski, GDOŚ 2014, Wikipedia; fot. I Sachajdakiewicz Barszcz Sosnowskiego to inwazyjna roślina, którą możemy spotkać na terenie całej Polski. Wydziela soki i olejki eteryczne, mogące powodować oparzenia nawet trzeciego stopnia oraz silne Skupiska groźnego barszczu Sosnkowskiego muszą być zgłaszane pod numerem alarmowym Straży Miejskiej (986), po czym są ogradzanie i odpowiednio znakowane. Jaroslaw Jakubczak/Polska PressBarszcz Sosnowskiego to gatunek olbrzymiego chwastu, który jest obcy w naszym kraju, jednak występuje na całym jego terenie. Ta groźna roślina wywołuje oparzenia skóry, które pojawiają się po czasie. Co gorsza, zawarte w nim furanokumaryny powodują zatrucie nawet bez kontaktu z ciałem, a na dodatek są rakotwórcze. To sytuacja, która może zdarzyć się w upalne dni w środku lata, gdy kwitnie i owocuje. Jak wygląda barszcz Sosnkowskiego oraz jakie są objawy poparzenia skóry i zatrucia? Wyjaśniamy także, na czym polega ich treściJak wygląda barszcz Sosnowskiego i gdzie rośnie? Z czym można go pomylić?Barszcz Sosnowskiego – oparzenia i działanie toksyczneObjawy poparzenia barszczem Sosnowskiego. Jakie są skutki zatrucia furanokumarynami?Gdzie rośnie barszcz Sosnowskiego? Sprawdź na mapie!Jak przebiega leczenie poparzeń barszczem Sosnowskiego? Jak wygląda barszcz Sosnowskiego i gdzie rośnie? Z czym można go pomylić?Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowskyi) to największa roślina zielna w Europie, należąca do rodziny selerowatych (Apiaceae), nazywanych też baldaszkowatymi (Umbelliferae) – obok warzyw i przypraw takich jak marchew, kminek czy kolendra. Jest to jednak gatunek obcy, inwazyjny i niebezpieczny dla człowieka. Barszcz Sosnowskiego został sprowadzony do Polski z Kaukazu w latach 50. ubiegłego stulecia, ponieważ miał być rośliną pastewną. Wówczas nie znano jeszcze jego szkodliwych właściwości. Gdy okazał się nieprzydatny, problemem stało się rozprzestrzenienie rośliny po całym kraju. Z uwagi na kontekst historyczny bywa nazywana potocznie „zemstą Stalina”.Barszcz Sosnowskiego na pierwszy rzut oka przypomina bardzo duży koper. Jest jednak znacznie większy niż nawet bardzo wyrośnięty osobnik tej rośliny – może bowiem osiągać 4 metry wysokości. Jak rozpoznać barszcz Sosnowskiego? Należy zwrócić uwagę na następujące cechy:gruba, zielona, bruzdowana łodyga, pokryta u dołu fioletowymi plamkami, szerokie liście o charakterystycznych zaostrzonych końcach, które mają zazwyczaj do 2 m długości (wraz z ogonkiem liściowym), a powierzchnia liścia sięga 1,2-1,5 metra kwadratowego, białe kwiaty tworzące duży i gęsty baldach o średnicy 30-80 centymetrów. Zobacz, jak wygląda ta roślina – zajrzyj do Sosnowskiego spotkamy w miejscach takich jak: nieużytki, łąki, pola uprawne, lasy, parki, przydrożach, nasypy kolejowe, działki, ogrody, brzegach rzek i jezior. Występowanie barszczu Sosnowskiego nie jest ograniczone do konkretnego regionu Polski. Chwast ten rośnie praktycznie w całym kraju. Według badań największa liczba stanowisk z tą rośliną znajduje się w centralnej i wschodniej części podobną do barszczu Sosnowskiego jest barszcz Mantegazziego, przy czym obie rośliny to tzw. barszcze kaukaskie. Z perspektywy innej niż badacza jest to jednak niewielka różnica, ponieważ barszcz Mantegazziego (zwany także barszczem olbrzymim, kaukaskim lub mantegazyjskim) również wywoływać groźne poparzenia. Niestety, różne gatunki barszczu mogą się między sobą krzyżować, dlatego nawet wprawni botanicy mają problem z ich poprawnym kaukaskie są uważane za gatunki inwazyjne, gdyż szybko rozprzestrzeniają się i są niezwykle wytrzymałe. Potrzebują małej powierzchni i bardzo szybko rosną. Rośliny te nie mają dużych wymagań, jeśli chodzi o stanowiskio i glebę. Rozrzucają wiele nasion o dużej wytrzymałości, dlatego niezwykle trudno jest je wyplenić z danego przeczytać również:Oparzenia ciała – rodzaje, stopnie, klasyfikacjaBarszcz Sosnowskiego – oparzenia i działanie toksyczneSzkodliwość barszczu Sosnowskiego związana jest przede wszystkim z obecnością w nim związków chemicznych zwanych furanokumarynami. Znajdują się one w soku rośliny oraz w wydzielinie z włosków znajdujących się na jej powierzchni. Gdy barszcz kwitnie i owocuje, co zwykle przypada na okres od czerwca do lipca, stężenie w niej toksyn jest największe. Warto jednak wiedzieć, że substancje zawierają w jej liściach są toksyczne we wszystkich fazach wzrostu. Związki zawarte w barszczu Sosnowskiego te stają się żrące pod wpływem promieniowania ultrafioletowego ze światła słonecznego. Mogą wówczas powodować poparzenia chemiczne skóry II i III stopnia. Gdy jest gorąco, do poparzenia może dojść nawet bez bezpośredniego kontaktu z chwastem. Pod wpływem wysokiej temperatury furanokumaryny przechodzą bowiem w postać lotną, tworząc toksyczną chmurę wokół roślin. Stężenia tych związków mogą być bardzo wysokie, ponieważ na czas największych upałów w roku przypada zarazem moment kwitnienia i owocowania barszczu Sosnowskiego. Ten etap cyklu życiowego rośliny charakteryzuje się wydzielaniem największej ilości powodują nie tylko bolesne poparzenia. Udowodniono, że mogą mieć działanie rakotwórcze oraz teratogenne, czyli zwiększające prawdopodobieństwo wystąpienia wad płodu u kobiet w też:Na czym polegają badania prenatalne i kiedy należy je wykonać? Rakotwórczy glifosat w miejskiej zieleniObjawy poparzenia barszczem Sosnowskiego. Jakie są skutki zatrucia furanokumarynami?Poparzenie barszczem Sosnowskiego nie jest odczuwane bezpośrednio, jak ma to miejsce np. w przypadku niegroźnego (a wręcz leczniczego) oparzenia pokrzywą zwyczajną. Pełne działanie żrące związków furanokumarynowych rozwija się w ciągu 30 minut do nawet 2 godzin od momentu kontaktu ze skórą i promieniami UV. W związku z tym osoby takie jak ogrodnicy czy np. dzieci mogą być przez dość długi czas narażone na działanie tych toksyn zanim zorientują się, że ich skóra miała z nimi kontakt. Poparzenie barszczem Sosnowskiego wywołuje następujące objawy:Zaczerwienienie skóry i powstanie pęcherzy wypełnione surowiczym płynem, które utrzymują się przez około 3 dni. Następnie poparzona skóra ciemnieje, a zmiana ta może utrzymywać się nawet przez kilka miesięcy. Skóra dotknięta poparzeniami jest przez długi czas nadwrażliwa na działanie promieni UV. Efekt ten może utrzymywać się nawet przez kilka lat. Poparzenie barszczem Sosnowskiego może skutkować powstaniem widocznych blizn. Intensywność poparzeń zależy od wrażliwości skóry, temperatury otoczenia, nasłonecznienia oraz wilgotności. Na poparzenia w większym stopniu narażona jest skóra spocona niż kontakt z furanokumarynami może wywołać następujące symptomy:nudności i wymioty, bóle głowy, podrażnienie dróg oddechowych, podrażnienie oczu, zapalenie spojówek. Na tym szkodliwość barszczu Sosnowskiego się jednak nie kończy. Roślina ta jest śmiertelnie niebezpieczna dla osób osłabionych, z przewlekłymi chorobami lub nadwrażliwych na wydzielane przez nią substancje. Poparzenie barszczem Sosnowskiego może wówczas doprowadzić do martwicy tkanek, co w konsekwencji może wiązać się nawet z amputacją kończyn. Znane są przypadki zgonów wywołanych poparzeniami barszczem Sosnowskiego. Dotyczyły one jednak głównie osób w podeszłym wieku i przewlekle także:Sinice w wodzie mogą powodować silne zatrucie. Jak rozpoznać objawy?Czym jest gangrena i jak rozpoznać jej objawy? Jak leczyć zgorzel?Gdzie rośnie barszcz Sosnowskiego? Sprawdź na mapie!Najważniejszym elementem walki ze szkodliwym wpływem barszczu Sosnowskiego jest profilaktyka. Warto nauczyć się rozpoznawać roślinę i pilnować najbliższych, zwłaszcza dzieci, by nie zbliżali się do rośliny. Miejsca, w których rośnie barszcz Sosnowskiego można zgłaszać za pomocą interaktywnej strony internetowej: Z tej bazy danych korzystają samorządy, by zwalczać stanowiska z barszczem Sosnowskiego profesjonalnymi metodami. Barszczu Sosnowskiego nigdy nie wolno usuwać na własną rękę – jest to bardzo niebezpieczne zajęcie. Ponadto skoszone rośliny odrastają niższe, stanowiąc tym samym większe zagrożenie zwłaszcza dla przebiega leczenie poparzeń barszczem Sosnowskiego? Jeżeli kontakt z barszczem Sosnowskiego już nastąpił, w pierwszej kolejności należy przemyć skórę wodą z mydłem. Należy także bezwzględnie unikać słońca, by jak najbardziej zredukować żrący wpływ furanokumaryn. Jeżeli jednak występują pierwsze objawy poparzeń (zaczerwieniona skóra, pieczenie), należy skonsultować się z późniejszym etapie poparzenia barszczem Sosnowskiego warto stosować maści dla skóry suchej i łuszczącej się, najlepiej o właściwościach hipoalergicznych. Wskazane są także maści przyspieszające również poradniki:Co na ugryzienie meszki? Jak złagodzić ból, obrzęk i rumień, a kiedy iść do lekarza?Sposoby na komary i złagodzenie skutków ich ukąszeńKosmetyki z aptekiMateriały promocyjne partnera Dodaj firmę Autopromocja Barszcz Sosnowskiego to roślina, która kwitnie i owocuje latem. To właśnie o tej porze roku jest dla nas najbardziej niebezpieczna ze względu na znajdujące się w jej składzie furanokumaryny, które mogą spowodować oparzenia II i III stopnia, podrażnienie dróg oddechowych oraz oczu. Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowskyi) to Uwaga na barszcz Sosnowskiego - toksyczna roślina rozprzestrzenia się po regionie radomskim. Kontakt z nią może być niebezpieczny dla zdrowia i życia człowieka. W regionie radomskim znajduję się 14 stanowisk niebezpiecznej rośliny. Wakacje w pełnej krasie, w tym urlopy i wycieczki. Podczas wędrówek uważajmy na barszcz Sosnowskiego. ​Kontakt z tą rośliną może prowadzić do poważnych poparzeń. Barszcze Sosnowskiego to silnie toksyczną roślina, którą można spotkać nie tylko na łąkach, ale coraz częściej także w miastach. - Nie powinniśmy dotykać rośliny i wyrywać chwastu na własną rękę - mówi Izabela Sachajdakiewicz, specjalistka badająca roślinę, ze strony Jeśli ktoś podejrzewa, że spotkał na swojej drodze jeden z barszczy, w myśl obowiązujących przepisów należy zgłosić miejsce występowania tej rośliny do właściwego organu, czyli do wójta, burmistrza, bądź prezydenta miasta. Na terenie powiatu radomskiego według danych dostępnych na stronie znajduje się 14 stanowisk barszczu Sosnowskiego.​ - Roślina jest bardzo toksyczna i niebezpieczna dla zdrowia - dodaje Sachajdakiewicz: Niebezpieczne jest to, że w soku barszczy znajdują się soki, które obniżają odporność naszej skóry na promienie słoneczne. W związku z tym do tak zwanych poparzeń dochodzi nie tyle co na skutek kontaktu bezpośredniego z samym sokiem, jak to na przykład ma miejsce w przypadku pokrzywy, co na skutek nasłonecznienia skóry, która wcześniej miała kontakt z tym barszczem, wtedy dochodzi do podrażnień skóry i poparzeń. Jeśli dojdzie do takiej sytuacji należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Barszcz Sosnowskiego charakteryzuje się baldaszkowatymi kwiatostanami koloru białego oraz wielkimi liśćmi. Osiąga wysokość do 4 m, a łodyga ma około 10 cm średnicy. Na łodygach i liściach barszczu Sosnowskiego znajdują się charakterystyczne włoski, które produkują toksyczną substancję.
Barszcz Sosnowskiego jest uważany za najbardziej toksyczną roślinę. Wszystko dlatego, że po jego dotknięciu na skórze pojawiają się ropne pęcherze i trudno gojące się rany. Przypominają te, które obserwujemy po oparzeniu wrzątkiem. Co więcej barszcz Sosnowskiego parzy nawet na odległość.

Spis treści1. Co to jest barszcz Sosnowskiego?2. Gdzie występuje barszcz Sosnowskiego?3. Jak wygląda barszcz Sosnowskiego?4. Co robić w razie kontaktu z barszczem Sosnowskiego?Media ostrzegają: uwaga na barszcz Sosnowskiego! Nie trzeba dotknąć tej toksycznej rośliny, aby zrobić sobie krzywdę. Wystarczy stać przez chwilę obok, aby odczuć jej toksyczne działanie. Dzieje się to często nieświadomie, bo niewiele osób wie, jak wygląda barszcz Sosnowskiego – groźny chwast rosnący na łąkach, przy brzegach rzek, w lasach na terenie całej Polski. Co to jest barszcz Sosnowskiego?Barszcz Sosnowskiego przypomina koper, ale w przeciwieństwie do niego jest niebezpieczny dla zdrowia. Ze względu na wysoką toksyczność został zaliczony do najgroźniejszych roślin inwazyjnych w Polsce, a ponieważ historia rozpowszechniania barszu we wschodniej Europie wywodzi się z ZSRR, roślina zyskała miano „zemsta Stalina”Barszcz swą nazwę zawdzięcza rosyjskiemu botanikowi, Dymitrowi Iwanowiczowi Sosnowskiemu, który badał florę Kaukazu. W latach 70. XX wieku dokładniej opisano tę roślinę. Okazało się, że zawiera mnóstwo substancji odżywczych, głównie białka i węglowodanów, więc doskonale nadaje się do uprawy. Tym bardziej, że rośnie szybko, daje obfite plony i nie zachwaszcza się. Karmione barszczem Sosnowskiego krowy dawały tłuste mleko i dobrej jakości mięso, w których mocno dawał się wyczuć zapach kumaryny. Barszcz Sosnowskiego jest bardzo niebezpieczną rośliną dla ludzi i zwierząt z powodu obecności dość dużego stężenia substancji kumarynowych – furanokumaryn – zlokalizowanych w łodydze, kwiatach, liściach, soku roślinnych, a także we włoskach wydzielniczych pokrywających roślinę. W połączeniu z promieniowaniem słonecznym, furanokumaryny wykazują silne właściwości fototoksyczne, prowadzące do oparzeń II i III stopnia. Co istotne, fototoksyczność barszczu nasila się przy wzmożonej wilgotności powietrza, podczas kwitnienia rośliny (czerwiec-sierpień), a także pod wpływem wysokiej temperatury. Dodatkowo wysoka temperatura sprzyja wydzielaniu lotnych olejków eterycznych, których wdychanie podrażnia drogi oddechowe, wywołuje nudności, wymioty, bóle głowy, dlatego niewskazane jest nawet przebywanie w pobliżu barszczu Sosnowskiego – wyjaśnia farmaceutka, Marta Budzyńska. Barszcz Sosnowskiego – objawy:oparzenia II i III stopnia,podrażnienie układu oddechowego,zapalenie spojówek,bóle głowy, nudności i początku podkreślano, aby w kontakcie z barszczem Sosnowskiego stosować odzież ochronną i zachować ostrożność, ze względu na przebarwienia skóry i oparzenia. Niestety ostrzeżenia zostały zbagatelizowane. Uprawę barszczu Sosnowskiego rozpowszechniono w całym ZSRR i mimo tego, że w końcu zdecydowano o jej likwidacji, nie udało się całkowicie wyplewić żrącego chwastu. Dziś barszcz Sosnowskiego występuje punktowo na terytorium całej Polski i chociaż podejmowane są próby jego zwalczania, co roku wywołuje szkody, zwłaszcza podczas także: Wakacyjna apteczka dla dziecka – co powinno się w niej znaleźć?Gdzie występuje barszcz Sosnowskiego?Barszcz Sosnowskiego występuje punktowo w całym kraju. Najaktywniej i najliczniej rozprzestrzenia się na południu, ale na tę toksyczną roślinę można natknąć się dosłownie wszędzie. Porasta łąki i pola uprawne. Rozrasta się przy drogach i wzdłuż brzegów jezior, rzek i potoków. Barszcz Sosnowskiego może pojawić się nawet w parku lub przydomowym ogródku. Wystarczy chwila w pobliżu barszczu, aby nabawić się bólu głowy, zapalenia spojówek lub podrażnienia dróg oddechowych. Dotknięcie barszczu grozi natomiast poparzeniem skóry. Jak wygląda barszcz Sosnowskiego?Barszcz Sosnowskiego to największa w Polsce roślina zielna. Pnie się na wysokość 2-5 metrów. Ma wielkie liście pokryte charakterystycznymi włoskami. To one wytwarzają niebezpieczne związki toksyczne! Kwiatostan barszczu wygląda bardzo dekoracyjnie – białe, wielkopromieniowe, wypukłe baldachy łatwo pomylić z koprem ozdobnym, którego drobne kwiatki również tworzą baldachy. Taki błąd może przynieść dramatyczne skutki. Aby ich uniknąć, trzeba wiedzieć, jak wygląda barszcz Sosnowskiego i jak reagować w razie kontaktu z tą żrącą rośliną. Co robić w razie kontaktu z barszczem Sosnowskiego?W razie kontaktu z barszczem Sosnowskiego, jak najszybciej przemyjmy skórę wodą z mydłem. Zadbajmy też o ochronę oparzonego obszaru skóry przed działaniem promieni słonecznych, przez co najmniej dwa dni od momentu kontaktu. Dzięki temu zmniejszymy ryzyko zaostrzenia stanu zapalnego i powstania mało estetycznych blizn – tłumaczy po kontakcie z barszczem Sosnowskiego zwykle pojawiają się z opóźnieniem, dlatego kluczowa jest samoobserwacja. W przeciągu 24-48 godzin skóra w miejscu kontaktu z toksyną zaczyna się coraz bardziej zaczerwieniać. Pojawia się pęcherz z płynem surowiczym, owrzodzenia, niekiedy głębokie rany. W wyniku kontaktu z barszczem Sosnowskiego często dochodzi do oparzeń. Co robić w takiej sytuacji?W żadnym wypadku nie sięgajmy po lód ani mrożone produkty, które mogą wywołać odmrożenia. Skórę schładzamy czystą, letnią wodą. To przynosi ulgę w bólu, pozwala zminimalizować rozległość oparzenia i ryzyko powstania blizn. Po 15 minutach zabezpieczamy skórę jałową gazą lub na przykład opatrunkiem z jonami srebra. Jeśli dojdzie do zaostrzenia objawów oparzenia lub oparzenie objęło dość duży obszar skóry, należy jak najszybciej udać się do lekarza pierwszego kontaktu, ze względu na ryzyko wystąpienia zmian martwiczych, a nawet wstrząsu anafilaktycznego – tłumaczy co zrobić, gdy barszcz Sosnowskiego wywoła obrażenia dróg oddechowych, pokarmowych lub narządu wzroku? Przy podrażnieniu dróg oddechowych ważne, aby jak najszybciej odizolować się od czynnika drażniącego, wyjść na świeże powietrze, zmienić odzież, na której mogą znajdować się substancje toksyczne. Jeśli objawy są nasilone, pojawia się duszność, należy pilnie wezwać pogotowie ratunkowe. W przypadku podrażnienia oczu, przemywamy je czystą wodą. Pomocne jest też płukanie oczu roztworem soli Sosnowskiego to agresywna roślina parząca, z którą lepiej nie mieć kontaktu. Jest groźna szczególnie dla dzieci, zwłaszcza o jasnej karnacji. Może powodować bolesne oparzenia, podrażnienia oczu, dolegliwości żołądkowe, ból gardła i szereg innych konsekwencji zdrowotnych. Rany i owrzodzenia powstałe po kontakcie z tą rośliną goją się długo, pozostawiając trwałe blizny. Skażona skóra nawet mimo leczenia przez lata pozostaje nadwrażliwa na działanie promieni UV. Uważa się także, że furokumaryny mogą działać kancerogennie i przyczyniać się do rozwoju choroby barszcz Sosnowskiego trzeba naprawdę bardzo uważać. Wybierając się na wakacje, warto zapytać miejscowych o siedliska groźnego chwastu. Można też sprawdzić mapę występowania barszczu w bazie online. A jeśli przypadkiem się na niego natkniemy, zgłośmy to straży miejskiej, policji lub w serwisie zainteresować Cię także: Zatrucie pokarmowe u dzieci – co robić, gdy coś zaszkodzi?BARSZCZ SOSNOWSKIEGO – Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Rykach – Portal (

Na pierwszy rzut oka wygląda jak przerośnięty koper. Barszcz Sosnowskiego może osiągnąć nawet 4 metry wysokości. Jest trudny do wyplenienia. W Polsce uprawa barszczu Sosnowskiego jest fot. Adobe Stock, Sudova Barszcz Sosnowskiego (barszcz kaukaski) wydziela sok wywołujący poważne zmiany skórne wyglądające jak poparzenia wrzątkiem. Poparzenie barszczem Sosnowskiego skutkuje pęcherzami, bąblami, ranami, a skóra wokół jest napięta, zaczerwieniona i występuje uczucie świądu. Spis treści: Jak wygląda barszcz Sosnowskiego - zdjęcia Barszcz Sosnowskiego - z czym go możesz pomylić Barszcz Sosnowskiego - występowanie, jak usunąć i kiedy Barszcz Sosnowskiego - oparzenia (zdjęcia) Barszcz Sosnowskiego - objawy poparzenia Oparzenie barszczem Sosnowskiego - co robić Barszcz Sosnowskiego - skutki Jak wygląda barszcz Sosnowskiego - zdjęcia Barszcz Sosnowskiego na pierwszy rzut oka przypomina przerośnięty koper. Osiąga wysokość nawet do 4 metrów wysokości. Gruba łodyga rośliny jest bruzdowana (szczególnie w górnej części) i rzadko owłosiona. Dolna, zgrubiała łodyga ma fioletowe plamy. Średnica łodygi barszczu to ok. 5-12 cm i jest pusta w środku. fot. Baldachy barszczu Sosnowskiego są najczęściej białe, rzadziej bladoróżowe/Adobe Stock, SUDUVA Kielich składa się z pięciu drobnych ząbków, a korona z pięciu białych, rzadko zaróżowionych, kwiatków: są drobne i białe. Kwiaty barszczu Sosnowskiego pną się ku górze w gęstych i sporych baldach o średnicy do 50 cm. W czerwcu na barszczu Sosnowskiego pojawiają się koliste pąki kwiatowe. W drugiej dekadzie tego miesiąca pąki przeobrażają się w wielkopromieniowe, lekko wypukłe baldachy (największy na osi pędu nawet 30-80 cm) i kwitną przez ok. 3 tygodnie. Kwiaty zapylane są przez różne owady, jednak roślina wykazuje zdolność do samozapylenia. Pod koniec lipca nasiona barszczu Sosnowskiego dojrzewają, a roślina macierzysta ulega zanikowi. Wytwarzane nasiona opadają zazwyczaj w jej pobliżu. Wraz z wodami cieków (zwłaszcza podczas wezbrań) przenoszone są na większe odległości. fot. Barszcz Sosnowskiego - kwiaty trującej rośliny/Adobe Stock, SUDUVA Barszcz Sosnowskiego - liście Liście barszczu Sosnowskiego składają się z całkiem szerokich i zazwyczaj tępo zakończonych odcinków. Styczność z liśćmi może powodować rany, ale wystarczy znaleźć się w pobliżu - opary soku również parzą. Liście (odziomkowe i dolne łodygowe trójlistkowe) są bardzo duże, blaszki liściowe mają ok. 1,2 - 1,6 m długości, blaszka liściowa ma zaokrąglone krótkie ząbki. listek szczytowy jest szerszy i bardziej zaokrąglony, a u barszczu olbrzymiego – wysmukły i zaostrzony, młode barszcze wykształcają tylko rozety liściowe rozety liści w pierwszym roku mogą osiągnąć do 35 cm. fot. Liście barszczu Sosnowskiego są bardzo charakterystyczne/Adobe Stock, SUDUVA Barszcz Sosnowskiego - z czym go możesz pomylić Barszcz Sosnowskiego może być mylony z innymi gatunkami roślin, np. z: barszczem zwyczajnym, fot. Barszcz zwyczajny/Adobe Stock, bennytrapp dzięglem leśnym, arcydzięglem litworem, fot. Arcydzięgiel litwor/Adobe Stock, CeHa marchwią zwyczajną. fot. Marchew zwyczajna/AdobeSstock, bennytrapp Barszcz Sosnowskiego - występowanie, jak usunąć Barszcz Sosnowskiego - gdzie występuje, jak go usunąć? W tym celu powstałą specjalna interaktywna mapa ( która obrazuje, gdzie znajduje się skupisko tej rośliny. Wiele gmin decyduje się na jej usuwanie, ale jest to walka trwająca kilka lat, bo barszcz jest podstępną rośliną o długiej żywotności. Wiadomo, że duże skupiska barszczu znajdują się w województwach: opolskim, dolnośląskim, małopolskim i podkarpackim (powyżej 240 zgłoszeń), ale występuje on w całej Polsce. Uprawa te rośliny w Polsce jest zakazana, a usuwanie barszczu Sosnowskiego na własną rękę (mechanicznie czy chemicznie) jest zabronione. Jeśli wiesz, gdzie występuje barszcz Sosnowskiego, jak wygląda, należy zgłosić to w gminie. Jeśli jesteś właścicielem działki, na której jest barszcz, twoim obowiązkiem jest zadbanie o to, by go usunąć, inaczej możesz zostać pociągnięta do odpowiedzialności karnej. Jest to roślina trująca i ekspansywna, niebezpieczna dla ludzi i zwierząt. Barszcz Sosnowskiego - oparzenia (zdjęcia) W soku barszczy występują furokumaryny, czyli związki, które w obecności promieniowania słonecznego UVA wiążą się z DNA komórek skóry, co może powodować dermatozy I, II i III stopnia. Stężenie furokumaryn jest największe w soku w liściach i pędach, więc rany i oparzenia barszczem Sosnowskiego następują najczęściej w wyniku ekspozycji słonecznej skóry, która miała kontakt z sokiem barszczu W upalne dni wystarczy 90 sekund kontaktu z sokiem barszczu i 2 minuty nasłonecznienia w trakcie 48h od tego momentu, by pojawiły się na skórze silne i rozległe oparzenia I stopnia. Poparzenie barszczem Sosnowskiego może być minimalne lub bardzo widoczne, najczęściej żywo czerwone i towarzyszy temu kilka objawów oparzenia barszczem. fot. Barszcz Sosnowskiego rany/Adobe Stock, Ерлан Касымбеков Barszcz Sosnowskiego objawy poparzenia Związki chemiczne zawarte w soku tej rośliny mogą wywoływać: zaczerwienienie, bąble i purchle, poparzenie przypominające oparzenie wrzątkiem, bolesność miejsca oparzenia, podwyższoną temperaturę, obrażenia dróg oddechowych, nudności, bóle głowy, wymioty, rzadko: urazy oczu, zapalenie spojówek. fot. Pęcherze skórne - barszcz Sosnowskiego/Adobe Stock, Людмила Гаврилюк Oparzenie barszczem Sosnowskiego - co robić W przypadku kontaktu z rośliną: Jak najszybciej umyj skórę mydłem i kilkakrotnie opłucz wodą. Nie eksponuj skóry na słońcu, chroń ją przed światłem słonecznym przez minimum 48h. Warto zażyć leki antyhistaminowe. W przypadku pogarszania się stanu skóry i samopoczucia, zgłoś się do lekarza - leczenie pęcherzy polega na zastosowaniu maści kortykosteroidowych. Barszcz Sosnowskiego - skutki Oparzenie barszczem Sosnowskiego daje skutki nie tylko estetyczne, lecz także długofalowe i niekorzystne dla zdrowia. Rany i owrzodzenia po kontakcie z barszczem długo się goją, a znamiona i blizny po poparzeniach nie znikają nawet przez wiele lat i konieczna jest interwencja chirurga. Ponadto udowodniono, że poparzenie barszczem Sosnowskiego skutkuje działaniem: rakotwórczym, teratogennym (niekorzystny wpływ na płód, może powodować wady rozwojowe), dermatozami I,II, III stopnia (chorobami skóry). Treść artykułu na podstawie tekstu Anny Feligi. Pierwotnie opublikowany r. Czytaj także:Jak leczyć oparzenia barszczem Sosnowskiego?Piękne i niebezpieczne - trujące rośliny ogrodowe Yt1CMmL.
  • 89f927iv89.pages.dev/26
  • 89f927iv89.pages.dev/60
  • 89f927iv89.pages.dev/83
  • 89f927iv89.pages.dev/68
  • 89f927iv89.pages.dev/7
  • 89f927iv89.pages.dev/43
  • 89f927iv89.pages.dev/18
  • 89f927iv89.pages.dev/36

    • barszcz sosnowskiego a krwawnik